هواپیمای شفق ماکتی در اندازه واقعی از یک هواپیمای تمرینی و سبک حمله به زمین بود که توسط دانشگاه مالک اشتر طراحی شد و ادعا گردید در آن از مواد جاذب رادار استفاده شده است. در سال ۱۳۸۱ اعلام شد که اولین پرواز آزمایشی این هواپیما در سال ۱۳۸۳ انجام خواهد شد. اما در سال ۱۳۸۴ پرواز آزمایشی هواپیما به سال ۱۳۸۷ معوق شد. پس از این تاریخ نیز به دلیل تحریم‌ها و بازگشت مهندسان روسی اجرای پروژه متوقف شد.
طرح این هواپیما عیناً مشابه یک جنگنده سبک و آموزشی است که در اواخر جنگ سرد شورای طراحی میکویان آن را طراحی کرده بود. اما با وجود این شباهت آشکار مسئولان دانشگاه مالک اشتر الهام گرفتن از طرح روس‌ها را رد کرده و آن را یک طراحی کاملاً ایرانی معرفی می‌کنند.
اولین معرفی شفق در سال ۲۰۰۲ و در نمایشگاه صنایع هوایی ایران اتفاق افتاد. در آن نمایشگاه یک نمونه از این هواپیما در ابعاد واقعی به نمایش گذاشته شد.
جمهوری اسلامی ایران فیلمی از یک نمونه در اندازه واقعی از این هواپیما نشان داد. در این فیلم شفیقه بفارین به عنوان سرمهندس تیم طراحی هواپیما معرفی شد.
شفق در اصل به عنوان یک جت آموزشی سبک طراحی شد و بعدها تصمیم به ساخت نوع جنگنده آن گرفته شد.
پروژه طراحی شفق یک پروژه ترکیبی از فناوری روسی-ایرانی است که در ابتدا با کمک یک شرکت هواپیماسازی روسیهه نام اینتگرال (Integral) آغاز شد ولی بعدها روسیه به علت فشار آمریکا از آن کناره‌گیری کرد. در زمان همکاری ایران و روسیه، ۲۰ کارشناس طراحی از کارخانجات سوخو و میکویان به ایران عزیمت کرده‌بودند و با تیم ایرانی مشارکت داشتند.
